رد شدن به محتوای اصلی

گروه هدفمند، کمتر دچار سردرگمی، و از هم پاشیدگی می شود. فیلسوف حکیم اُرُد بزرگ خراسانی


گروه های مردمی، توان و نیروی یک سرزمین هستند، که باید پاسشان داشت. فیلسوف حکیم اُرُد بزرگ خراسانی

دیوانسالاران و مدیران، باید پشتیبان و همراه گروه های مردمی باشند. فیلسوف حکیم اُرُد بزرگ خراسانی

آدمیان هنگام تنهایی، گویا خفته اند، بیداریشان را تنها زمانی می توان دید که در جمعی یکدل و هم نوا ایستاده اند. فیلسوف حکیم اُرُد بزرگ خراسانی

روانِ توده ای یکدل و یک صدا را تا کنون دیده اید؟ برخی هجوَش می کنند و می گویند: در آن گویا «هیولایی» نیرومند ماوا دارد، برخی هم می گویند: چه زود در آن «ما» شده و از جنس آن می شویم ... می گویم: چه زیباست که از جنس «تندبادی سهمگین» شویم و به آسمانها قد کشیم و سرود همدلی خوانیم و پایکوبی کنیم... جان را چه سود ... که ما زاده توفانیم. فیلسوف حکیم اُرُد بزرگ خراسانی

هیچ آتشفشان، آذرخش و تندری، نیروی سیل انسانهای همدل را ندارد. فیلسوف حکیم اُرُد بزرگ خراسانی

سیاستمدار باهوش ، بیش از همه ، به دنبال شناخت و درک افکار عمومی است. فیلسوف حکیم اُرُد بزرگ خراسانی


کشوری که دارای سیاستمداری بی باک است، همه مردمش دلیر می شوند. فیلسوف حکیم اُرُد بزرگ خراسانی

مردمی که سیاستمداران نیک خود را، در برابر یورش بیگانگان تنها می گذارند، شایسته بردگی هستند. فیلسوف حکیم اُرُد بزرگ خراسانی

یادآوری آرمان ها، از بیراهه روی بازمان می دارد. فیلسوف حکیم اُرُد بزرگ خراسانی

اندکی از آدمیان، تنها به آرمان می اندیشند و بسیار کسان که آرمانشان تنها، خانه نشین نمودن همان گروه کوچک است. فیلسوف حکیم اُرُد بزرگ خراسانی

آدمهای فرهمند و خودباور، بدنبال کف زدن دیگران نیستند، آنها به شکوه و ارزش کار خود، باور دارند. فیلسوف حکیم اُرُد بزرگ خراسانی

برای پرش های بلند، گاهی نیاز است، چند گامی پس رویم. فیلسوف حکیم اُرُد بزرگ خراسانی

اگر برای رسیدن به آرزوهای خویش، زور گویی پیشه کنیم، پس از چندی، کسانی را در برابرمان خواهیم دید، که دیگر زورمان به آنها نمی رسد. فیلسوف حکیم اُرُد بزرگ خراسانی

اگر زندگی را در نرمش و جاری بودن بدانیم، هیچ گاه نمی شکنیم. فیلسوف حکیم اُرُد بزرگ خراسانی

نظرات

پست‌های معروف از این وبلاگ

chokouhe Omrani

زندگی نامه شکوهه عمرانی شاعر ، مترجم و فعال اجتماعی ایرانی مقیم کشور سوییس شهر ژنو  شکوهه عمرانی را بیشتر اهل ادب و شعر با نام شیرین می شناسند او زاده شهر "سهراب" کاشان همیشه زیبا است . تحصیلات خود را تا پایان دوره متوسطه در زادگاهش بوده ، سپس به منظور ادامه ی تحصیل به تهران می آید و تحصیلات دانشگاهی خود را در رشته ی مترجمی در همان جا به پایان می رساند . مدتی در سازمان برنامه و بودجه بعنوان کارشناس مشغول به کار می شود و بعد از چند سال خدمت در این سازمان بعلت ماموریت همسرش به سویس می آید و در ژنو موفق به اخذ دیپلم زبان فرانسه از دانشگاه این شهر می گردد او موفق می شود مدرک خدمات اجتماعی از انستیتو مطالعات اجتماعی را نیز کسب کند . در ژنو در سازمانهای مختلف فرهنگی مشعول به کار می شود و هم اکنون عضو چندین سازمان خیریه فرهنگی و هنری می باشد .از 5 سال پیش شروع به سرودن شعر می نماید . در واقع ذوق سرودن شعر در او با خواندن اشعار پدر بزرگش سید رضا صانعی کاشانی جان می گیرد و مرگ مادر شوریدگی و سرآیندگی را در او به وجود می آورد و نخستین شعرش را برای مادرش می سراید . ...

کاش میشد در کوهستان بمانم

به کوهستان می نگرم ، درونم سرشار از نیرو می شود کوهها سر فرود می آورند ، و می گویند : باز ما را درخواهی نورد . ارد بزرگ کاش میشد در کوهستان بمانم به کوهستانی زیبا و روح افزا رسیده ام آرامشی دلپذیر حکمفرماست از پنجره به بیرون مینگرم پرواز دسته جمعی پرندگان مهاجر، آسمان نیلگون و کوههای سراسر سبز که با نور نقره فام آفتاب مزین شده چشمانم را نوازش میدهد آهنگ دلپذیر زنگوله ی گاو ها موسیقی دلنشینی را مینوازد. در اینجا از آدمیانی که کلامشان و لبخندشان دروغین است خبری نیست آدم های ریا کار و پنهانکار آدمهایی که به فرمان خود نمی زیند و در زندان قید وبند اسیرند آدم های تهی از عواطف انسانی که همچون عروسکهای متحرک به هر سو روانند و نقشه ی ویرانی تو را در سر میرورانند آدمهاییکه از ترس چشم زخم تو را از خود میرانند اینجا کسی بیکار نیست کسی در غم نان وآب نیست از تبعیض نژادی ، مذهبی خبری نیست از فقر ونابرابری اثری نیست از جنگ و خشونت هم خبری نیست کاش میشد در کوهستان بمانم شکوهه عمرانی ژنو / سوییس http://chokouh.tk

الگوی انسانی

الگوی انسانی شما هر چه بزرگتر باشد سرنوشت زیباتری در برابر شماست . ارد بزرگ توان خواهی می تواند بر گذشت زمان پیروز شود . فریدریش نیچه پیشوایان ، دانه های نبات و گیاهان ناشناخته و شگفت انگیزی هستند که به هنگام باروری و کمال قلبشان به باد هدیه می شود تا بر روی زمین پراکنده شوند . جبران خلیل جبران